Veerle - De nabijheid van de zee maakt alles draaglijker
Project: In zee met jobstudenten
Als jobstudent werken aan de Belgische kust: voor de ene een zomerse droom, voor de andere een pittige uitdaging. Veerle deelde haar ervaringen met vakantiejobs en blikte terug op lange werkdagen, eenzame momenten en een paar verrassende ontmoetingen.
Veerle begon haar eerste vakantiejob in een hotel-restaurant in De Haan, toen ze nog in het middelbaar zat, ergens in 1990 of 1991. “Ik kwam daar terecht via een vriendin die er werkte, maar op dat moment was zij er niet. Ik denk dat ik op dat moment toch de enige jobstudent was.” Ze verbleef in een klein kamertje in het hotel, wat ze zelf beschreef als een “kotje.” Het hotel voorzag ook eten voor hun jobstudenten, maar ook hier heeft Veerle niet de beste herinneringen aan.
Haar taken bestonden voornamelijk uit opdienen. “Het was ook een restaurant. Dus een hotel en ook een restaurant waar je apart kon komen. Voor zover ik me herinner was het vooral opdienen.” Maar het werk beviel haar totaal niet. “Ik herinner me vooral dat ik het écht niet graag deed.”
Lang bleef ze niet. “Voor zover ik me kan herinneren, ben ik waarschijnlijk ontslagen,” lacht ze. “Ik deed het werk waarschijnlijk niet goed genoeg.”
Toch keerde ze een paar jaar later terug naar de horeca en ging ze aan de slag in een tearoom in Mariakerke, vlakbij Oostende. “Ik weet niet meer hoe ik daar terechtgekomen ben, maar het was opnieuw opdienen en achter de bar staan.” Dit keer kon ze elke avond naar huis, want ze woonde niet ver en nam de trein. Ze nam geen risico om terug in een “kotje” te belanden. Veerle werkte uiteindelijk een maand in de tearoom. Die ervaring was beter dan in het hotel. Ze had een goed contact met de klanten en dankzij het zicht op zee kreeg ze meteen een vakantiegevoel.
Na haar horeca-avonturen probeerde Veerle iets anders: ze begon te werken in een supermarkt in Blankenberge. “Ik kan me niets anders herinneren dan rekken aanvullen. De ganse dag door.” Hoewel ze het werk zelf eentonig vond, kon ze tijdens haar pauze wel even op het strand zitten – voor haar de grootste troef van een vakantiejob aan zee.
Zou ze haar kinderen een studentenjob aan de kust aanraden? “Ik zou zeggen: ‘Probeer het maar,’ ik zou wel opletten dat het goed geregeld is, dat er een contract is.”
Veerle had weinig geluk met haar vakantiejobs, maar ontdekte zo wel dat de horeca niets voor haar was. Het is misschien geen periode waar ze met veel heimwee op terugkijkt, maar de nabijheid van de zee maakte alles net iets draaglijker.