Dominik 't Hooft - "Een zalige tijd"
Project: In zee met jobstudenten
In de jaren 90 werkte Dominik als salesmanager voor een firma die twintig kledingwinkels langs de kust runde. Haar rol bracht haar in contact met veel jobstudenten, die ze ook opleidde. Ze beschrijft die periode als ‘heavy’ door de enorme werkdruk. “Omdat het heel veel werk was. Omdat dat heel intensief was. Omdat de winkels over gans de kust verdeeld waren. Je werkt met mensen, dus er komt altijd iets tussen.”
De zomerse maanden waren de drukste. In elke winkel was er meestal één jobstudent, en de opleiding moest snel gebeuren, zodat ze meteen ingezet konden worden. “Zij volgden een dag een opleiding in Oostende. In Oostende was de hoofdwinkel. Daar moesten ze - omdat het er ook het meest druk was - gewoon bij de verkoopster staan. Ze moesten leren orde scheppen, naar mensen gaan, producten leren kennen en vooral het resultaat: leren verkopen.” Jobstudenten moesten ook aan bepaalde eisen voldoen. “Ze moesten presentabel zijn, ze moesten een beetje vlot zijn; ze moesten kunnen omgaan met mensen. Het is een verkoopfunctie.”
Dominik merkt een groot verschil tussen de drukte van toen en nu. “Er kwamen veel meer mensen naar de kust. Er werd ook veel meer gespendeerd. Sommige verkoopsters, zoals in Oostende, deden om 9u - 9u30 de winkel open en dat was doorlopend tot 22u ‘s avonds. Dat bestaat allemaal niet meer. Dus is het een teken dat het opbracht.” De studenten werkten niet de hele dag door; ze hielden zich aan de afgesproken uren van de interimbureaus.
Sommige winkels hadden achter de winkel een studio of appartement, speciaal voor de jobstudenten. Dit was vooral handig voor studenten die niet van de kust kwamen. “Het was een win-win situatie. Het was voor de zaakvoerder interessant én voor de jobstudenten.”
Hoewel het sollicitatiegesprek meestal vrij simpel was, kon Dominik vaak snel inschatten of een student geschikt was voor de job. Voor de jobstudenten was werken in de kledingwinkels doorgaans een fijne ervaring.
Via dit werk leerde Dominik veel leuke mensen kennen, ook jobstudenten. Met één van hen heeft ze zelfs na meer dan twintig jaar nog regelmatig contact. Ze halen dan herinneringen op aan de ‘zotte tijden’ in de winkels.
Uiteindelijk verloor Dominik haar interesse in de verkoopsector en besloot ze als zelfstandige te gaan werken. Maar de zee bleef haar trekpleister. “Ik hou van de kust. Dat contact met de natuur is echt.”
De kust heeft altijd een centrale rol gespeeld in Dominiks werk. “Zoiets in het binnenland doen? No way. Het vakantiegevoel, de verschillende talen, dat maakt het juist zo leuk.” Ze kijkt met veel nostalgie terug op haar tijd in de kledingwinkels en vat het simpel samen: “Een zalige tijd.”